Kilka rzeczy na raz

Natchnęła mnie Lilka, która sobie odnowiła kanapę i ja mam teraz też troszkę inaczej.

Mam ci ja w oddziedziczonym po dziecięciu pokoju stare łóżko 5 osobowe.
Trafiło przez przypadek i jest bardzo wygodne. Jedynie jego wielkość poraża :)

Materiał przytargałam z Warszawy od Gackowej. To świetna angielska bawełna zasłonowa. Nie uświni się szybko, bo na wierzchu będzie jakaś narzuta  jak już kolorystyka zostanie w końcu ustalona.

Miało wyrko bardzo nieciekawą tapicerkę. To nawet nie była tapicerka, tylko pokrowiec na pokrowcu zniszczonym:

Odnowione łoże nakryłam narzutą przypadkową i rozłożyłam majdan do segregowania i układania, w związku z tym pracownia wygląda przeuroczo:

Dziada i Baby nie brakuje, oboje pałętają się uprzyjemniając sobie życie :)

W weekendy napadają na nas Dzicy

i rysują stwory i potwory:

Jednak od czasu do czasu łokciem porządek na pół metra robię i coś szyję.
A wieczorami zasiadam w głównym pokoju i na drutach poganiam.

Zobaczyłam bardzo ciekawe skarpetki i nie mogąc się oprzeć zaczęłam robić takie same.
Zrobiłam prawie połowę, gdy okazało się, że to nie na moje rozmiary, mam mniejszą nogę.
Nie poddając się zasiadłam z kartką, wełną i modelem celem zapisania sobie właściwych proporcji.
Dziubałam i dziubałam cały dzień:

Ale kiedy prawie skończyłam - zobaczyłam do zaszycia dziurę na pięcie, dziurę na przodzie stopy, chowanie nitki w palcach i przy ściągaczu. Za dużo tego.
Skarpetka przestała mi się podobać, za dużo w niej było roboty. Sprułam.
Przedumany ten model jak dla mnie. Lubię proste rzeczy.
W związku z tym zaraz zrobiłam inne:

i kolejne są w trakcie:

Te chyba też nie będą skończone, jeszcze pomyślę nad nimi. Z drugiej strony taki model robi się błyskawicznie i co najważniejsze jest bardzo wygodny.
Tutaj była pięta z rzędów skróconych, ale układ kolorów mi się nie spodobał.
Ta wełenka to cudna skarpetkowa od Wróżki - Regia projektu Kaffe Fassett.
Na te u góry wystarczyło mi 5 deko - jeden motek.

A w garze stygnie farbowana polska owca górska ......fajny kolor wyszedł!


Wczoraj też wybyłam pomacać nową maszynę do szycia Devorgilli, a po powrocie czekała na mnie cudna czapeczka od Doroty - moja wygrana pt Kot w Worku!

Czapeczka jest i śliczna w kolorze, i ciepła i ma cudny wzór!
Miałam ją dziś rano na głowie i już wiem, że nawet siarczysty mróz wytrzyma.
Owczaną wełnę niby pod kolor farbować zaczęłam na chustę, ale po drodze zmieniłam plany :) a do czapusi dobiorę jakieś nitki i dorobię golf lub chustę.
Miło mieć coś, co ktoś dla ciebie specjalnie zrobił. To oprócz tej materialnej postaci jest wrażenie ciepła, bliskości, łączności.
Dorotko - bardzo Ci dziękuję!