Koło

Cygański, powłóczysty, barwny w fiolety i zielenie ze szczyptą fuksji sobie zrobiłam łaszek.

To kolejna kamizelka oparta o wzór serwety.
Wiem, że niektórym to się nie podoba, ale ja uwielbiam takie owijańce. Bliżej mi psychicznie do takiego papuziego luźnego fatałaszka niż do uścibolonego precyzyjnie z detalami sweterka.
Nie kocham się w precyzji i elegancji. Widać, korporacyjny duch jeszcze mnie straszy :)

Jak zwykle dążyłam, by ciucha można było wykorzystać na wiele sposobów, stąd kolejna chusta na plecki:

i owijaniec naszyjny:

Da się to tak nosić, bo zblokowałam na maxa i robiłam luźno, by nie zbijała mi się dzianina w koc.
Dzięki temu mimo wielkości przy twarzy jest miło, a nie ciężko.

To recykling z takiego cuda zakupionego za całe trzy złocisze:

Za szerokie było w plecach, uciułane drobno szydełkiem w słupki.
To mieszanka wełny i akrylu, może poliamidu, nitka pojedyncza o grubości skarpetkowej więc łatwo się kudłaczyło, ale dałam radę spruć. Zostawiłam tylko kwadracikowe okrążenie.
Zaczęłam od wzoru serwetki, potem sobie sama wzorek interpretowałam, by nie dokładać tych dużych dziur. Przymierzałam co jakiś czas do koła z kwadratów i byłam przygotowana na dołożenie innego pasującego koloru gdyby brakło. Pracowałam szydełkiem 2,5.
Wystarczyło!
Zblokowałam to zaraz po Świętach i już w tym latam po domu!
Średnica 115 cm, waga niecałe 25 deko.

Na żadnym ujęciu nie ma prawdziwej barwy. Trochę to podrasowałam w edytorze.
Kolory to przewaga całej gamy fioletów, ciupka bakłażana, fuksji i omszałej zieleni.
Nie ma tam ani włoska niebieskiego ni buraczkowego. Całość jest stonowana.
Kolory bardzo miłe dla oka, takie trochę Noro :) Ma długie przejścia tonalne.
Tak najbardziej podobny kolor to jak na zdjęciu na samej górze, pośrodku.

Wygląda na ludziu jak moja poprzednia kolista kamizelka z kauni. Można fruwać!