Posyłajmy sobie radość

We wtorek Mężczyzna oświadczył Kobiecie, że jedzie do Łorsoł i na stole położył conieco na wydatki życiowe. Kobieta jeszcze rzekła, żeby dołożył dychę na kawałek materiału.
I otrzymała o co prosiła.

W środę z grubsza odprowadziła Pana i Władcę, a sama ruszyła z rudym płochaczem na znajome punkty zaopatrzenia, bowiem zaczęła szyć przytulankę dla małej chorej Dziewczynki i na tył nic w domu nie znalazła.

Uszli tak kawał drogi, nic nie napotkali.
Ruszyli do normalnego sklepu, a tam-tadam czekały aż dwie pasujące wersje!
I zakupiła Kobieta potrzebny kawałek.
Potem ruszyła do najlepszego sklepu by dokupić lamówkę.

Tam, pokazała uszyty wierzch, tył i Panie zajęły się szukaniem pasującego odcienia.
Z grubsza bardzo opowiedziała, że kołderka dla bardzo chorej Dziewczynki, że to taki ekspres, że szyte z "tegocotamwdomumznalazła" i że mus wysłać w piątek, dlatego lamówka będzie najszybsza.

Po sekundzie zobaczyła Kobieta wielkie zaokrąglone, zwilgotniałe oczy jednaj z Pań - Danusi i wyciągniętą rękę z banknotem!
- Proszę ode mnie to przyjąć, ja chcę kupić ten tył do kołderki!!!!!

???????????????????????????????????

W tym samym czasie druga z Pań wybrała lamówkę, i widziałam na własne oczy jak Pani Danusi metraż się zmieniał, poprzez łzy ręce rozkładała na całą szerokość i z zamówionych 6 metrów coś koło 7 się zrobiło.
Kiedy stanęłam z boczku by moniaki wyjąć i przepuścić następną klientkę - zobaczyłam dłoń Pani Joli z lamówką:
- A to już jest zapłacone, proszę schować!

???????????????????????????????????

Mam pisać, że druga z Pań też miała dziwne oczy?
Mam pisać, że mnie też się spociły?


Wracałam jak na skrzydłach, tego dnia szyłam do trzeciej w nocy, w czwartek do popołudnia wykończyłam, wyprałam i w piątek jak tylko otworzyli moją pocztę kołderka dla Dziewczynki poleciała.
Już jest na miejscu.

To teraz mogę się przyznać, że bardzo mi się to wsparcie przydało w tym momencie, ponieważ Cycek na ostatnią chwilę trzymał w wielkiej tajemnicy konieczność natentychmiastowego ubezpieczenia, zajmującego prawie całość zostawionej kasy przez Ojca Delegowanego.
No niby całe życie ubezpieczałam w szkole dzieci i nic się nie działo, ale on teraz pcha łapy w miksery, malaksery, noże elektryczne, mieszalniki i inne diabelskie wynalazki w gastronomiku.
I mogłabym mieć wyrzuty.
A tak udało się go ubezpieczyć.
Nie obyło się bez suszenia łba i wykładu życiowego, co ostatnio mym zajęciem codziennym.


Kołderka ma wymiar 120/160, całość z gotowych materiałowych motywów.
Ten w środku piękny kawałek z delfinami to prezent od MadziP z Glasgow, która to swego czasu wysłała do Polski takie rarytasy. To na takie niespodziewane okazje, kiedy nie ma czasu dolnośląskie baby wykorzystują.
Kołderka nie jest gruba, ma tylko pojedynczą ocieplinę, ale bałam się szyć na mojej staruszce grubszą warstwę, bowiem i tak przy pikowaniu nie nadążała za mną i trochę mnie martwiła.
Popełniłam przy niej kilka błędów, które ujrzałam dopiero rankiem, a lamówkę - dawno nie przyszywaną, też udało mi się odwrotnie przyszyć, czyli do lewej strony.
Musiałam potem jakimś ozdobnym przeszyć brzeg, by zniwelować dyletanctwo.

Madziu - PIĘKNIE DZIĘKUJĘ! To dzięki Twojemu motywowi udało się sklecić tematykę!

Pani Joli i Danusi za pomoc nieoczekiwaną, niespodziewaną i taką wielką bardzo serdecznie DZIĘKUJĘ I KŁANIAM SIĘ W PAS!

Kołderka ma więc kilka autorek.
A Dziewczynce wszystkie życzymy, by była zdrowa jak rybka!

Po moim przykładzie widać, że dobro czeka za rogiem, że radość czyha niespodziewanie, że warto radość sobie posyłać. Nigdy nie myślmy, że jesteśmy całkiem sami.
Życie potrafi przywalić, owszem, ale zaraz tęczę widać, trzeba tylko głowę unieść wyżej!