Szal dla Millu

Dłubałam go długo, bardzo długo, bardzobardzo długo.
A przyczyna bardzo prosta - drętwieją mi ręce, więc muszę je oszczędzać i ćwiczyć. Wystarczy tydzień dłubania i rankami nie trafiam z kubkiem kawy do ust a budzi mnie ból.
Pismo też mam nieszczególne.


Millu sama zdobyła włóczkę w ślicznym kolorze fuksji, o co wcale nie było łatwo.
Sprowadzałam z pasmanterii internetowej kiedyś ten kolor i okazał się wściekłym różem, a nie fuksją.
Szal jest zrobiony z dwóch gatunków, jeden z nich ma koraliki i wykorzystałam go na początku i na końcu. Nie jest to wełna, więc blokowanie na mokro niewiele daje. Millu może go sobie rozprasować jeśli będzie wolała bardziej plaskaty i lejący.


Wzór na szalu jest w gruncie rzeczy taki sam, wachlarzyki ulubione. Z tym, że środkowa część - by nie wyciągała się w cienki rulon jest poprzekładana francuzem, trzyma lepiej szerokość.


Waży 15 deko, robiłam na 4, długość ponad 2 metry. Fotografowanie tego koloru sprawiło mi kłopot.

Wydaje mi się również, że w przypadku szali z akrylu dobrze się je usztywnia solą do firan :)
Ja początkowo wypłukałam tradycyjnie w lenorze, a potem rozrobiłam trochę soli do firan i w tym potraktowałam całość. Millu spróbuj przy następnym praniu zastosować tylko sól!
Przy noszeniu całość zmięknie, ale może blokowanie dłużej potrwa.
Ja tego nie sprawdzę, bo nie mam nic w tej chwili z tworzywa sztucznego.