Cud drugi i trzeci

Cud drugi:

Skończyła się moja migrena. Trwała od 31 grudnia do 15 stycznia z dwoma dniami przerwy.
Straszliwie się bojąc i wydzierając "podczas" posmakowałam akupunktury.
Dodatkowo dostałam chińskie ziółka w tabletkach i nie wczytując się, czy tam są mysie bobki wraz ze śliną pająka - zażywam i cieszę się urodą życia.
Nawet Kociubińską zdominowałam tylko jedną etopiryną zamiast 10 ibupromów max.
Czeka mnie powtórka zabiegu, bo zaczynam już odczuwać niektóre symptomy: wrażliwość na zapachy, ból w oczodołach i słabe pulsowanie w okolicach skroni.


Cud trzeci:

Pod koniec stycznia umówiłam się z pewną Kasią, że pojadę z nią wybrać laptopa.
Dopiero co uruchomiłam bolida wtłaczając w jego akumulator świeżą dawkę prądu.
Kasia się stawiła, Cycu mój ulubiony miał w niedalekiej okolicy do zawiezienia CV więc wpakowaliśmy się i jedziemy.
Moja ulica jest w środku enklawy z ograniczeniem do 30km /h.
Wyruszam z połowy ulicy, skręcam w cichutką boczną, podjeżdżam a tu światła. Czerwone.
No to stanęłam. Stoję, stoję, stoję i stoję...
W końcu w mej łepetynie jakaś myśl przelazła - a przejadę przez pasy wolniusieńko, cichuteńko i zobaczę o co biega na ważniejszej ulicy.
Jak postanowiłam, tak zrobiłam.
Dojechałam, patrzę - nic się nie dzieje! Sto metrów ode mnie na światłach też stoją samochody.
No to ja myk, włączyłam się do ruchu i jadzie pańcia zadowolniona!

Naraz dobiegł mnie dźwięk koguta IO IO IO!!!!!
Zwolniłam i zjechałam lekutko na bok, aby sobie policja pognała dalej za bandytą. A tu nagle policja jedzie koło mnie a przez okienko słyszę - Pani pojedzie za nami!

CO????? JA?????

Usłyszałam jeszcze litościwe z tyłu: Mamuś, oni stali za tobą na tych światłach! Za nauką jazdy!

No masz. To ja jak ta durna, przed nosem policji przejeżdżam czerwone, a tam gdzie nikt nie widzi wszystkie przepisy zachowuję!

Zjechaliśmy w boczną uliczkę. Wysiadło czterech bysiów, ja też. Od razu byłam tak zdenerwowana, że czułam jak mi się mięśnie twarzy zmieniają.
Ci popatrzyli na mnie i pytają:
- A pani piła coś????
No tym to mnie wkurzyli. Ja znany abstynent. Jak jedziemy na imprezy to mam wymówkę, ze prowadzę i nie muszę pić, w domu też żołądkową piłam od października do grudnia, a dobre pół szklanki w keksie skończyło, a ci mi taki tekst! Mało tego - kazali chuchnąć!
- To czemu pani tak mizernie wygląda?
- Z nerwów!
- A czemu przejechała pani na czerwonym świetle?
- Bo za długo się paliło!

Telepałam się strasznie, oczami wyobraźni widziałam te mandaty, te punkty!
Łzy mi same zaczęły napływać, a ciało drgać.

Oczywiście poprosili o dokumenty - dostali. Dość długo trwało zanim w portfelu odkryłam kieszonkę z dowodem rejestracyjnym.
Kazali uruchomić światła postojowe, wlazłam do środka, patrzę na to co przede mną i mówię: Kurde, nie mam takich świateł! No nie mam! Zabrali, nie zrobili, zaćma!!!!
Kasiek siedzący obok mówi: Anka - masz, wszyscy mają, i sama przytomnie przestawiła włącznik!
Uff! Znalazła!
A ci na zewnątrz znów zaczęli: to włączyć to, to tamto, to owamto.
Noga mi sama skakała na pedale.
Dobra. Wszystko działa. Panowie poszli do swojego samochodu z moimi dokumentami, kazali siedzieć i czekać.

No ileż można siedzieć i czekać!
Kasia jeszcze zdążyła powiedzieć, że mam siedzieć na dupie z rękami na kierownicy jak mnie wyniosło.

Puk, puk w szybkę!
Szyba zjechała, a zdziwiony policjant patrzy na mnie oczami jak szklanki.
- No bo ja chciałam powiedzieć, że właśnie bardzo się śpieszę, syn ma CV do zawiezienia, ja też bezrobotna, zakupy muszę pilne zrobić etc! Że ja wiem, że bardzo źle zrobiłam, ale proszę o łagodny wyrok!
- No ale czemu pani to czerwone przejechała????
- Przecież mówiłam, że za długo się paliło!!!! Myślałam, że zepsute!
- Bardzo proszę, żeby pani wróciła do swojego samochodu.
- Ok.

Wracam. Zdałam krótką relację moim pasażerom.
Kasia znów mnie wstrzymuje, ale ja znów drep drep do nich.
- Panowie, no i.....????
- Jeszcze momencik!
- A długo jeszcze??? Bo nie zdążę!
- Rany Boskie, ależ pani niecierpliwa! Proszę - tu są dokumenty, zaoszczędziła pani dzisiaj 500 zł!
- Serdecznie dziękuję! A punkty mi jakieś daliście?
- Nie. Bez mandatu i bez punktów, ale proszę jechać ostrożnie bo dziś mżawka!
- To może jakieś pouczenie?
- A idzie pani do siebie! Ale już! Nie będzie żadnego pouczenia!

Normalnie wygnali. Ruszyłam dalej.

Ale ze względu na to co przeżyłam, taką telepawkę nerwową już nigdy nie pozwolę sobie na takie lekceważenie przepisów drogowych.
Teraz tytułem wyjaśnienia skąd taki pomysł mi zaświtał. Tydzień wcześniej na pobliskim większym skrzyżowaniu wcale nie działały światła. A że droga krajowa to korki były przepotężne. Awaria trwała tydzień, dlatego wysnułam, że te moje czerwone to zepsute. Należą do tego samego układu.
Żeby było śmieszniej, na równoległej ulicy, gdzie ruch zdecydowanie większy, żadnych świateł nie ma. Ot, chyba postawili je dla nauk jazdy! No i dla ćwiczenia się w cnocie cierpliwości.
Cudem nie dostałam tego mandatu.
Policja chyba się bała, że nie skończę mówić jak by mnie ukarali. Bo chyba cały czas bym ich nękała jak dwulatek - "a dlaczego?"



cudów dalszy ciąg nastąpi.......