Pepitka

Wiecie jak wygląda pepitka?
Czarne-białe-czarne-białe.

Ja tą pepitkę słyszę w stacjach radiowych: "piosenka-reklama-piosenka-reklama" i widzę w telewizji: "jak oni tańczą-jak oni śpiewają-jak oni gotują" lub inne cuda z cyklu: "kawa czy herbata czy budyń czy kisiel" etc..

Gdyby to jeszcze była "szkocka kratka", to hitowa piosenka pojawiała by się nie co drugi raz a powiedzmy- raz na 5 utworów, jeszcze by przeciętnie wykształcony muzycznie człowiek przeżył.

Kiedyś tak ważnym radiem była "3", kształciła, bawiła, dawała do myślenia - dziś spsiała jak inne stacje.

Muzyka jest dla mnie ważna, mogę zasłuchać się w tak wielu jej odmianach (poza reagae i disco polo), że trudno jest mi wybrać jeden określony styl.
Dostrzegam smaczki i w chórze cerkiewnym i trąbce Armstronga, uwielbiam Toma Waitsa i Pink Floyd, kocham Abbę i nasze pieśni ludowe.
I dlaczego dla takich jak ja nie ma radia?

Ze stacji, które odwiedzam mam w zasadzie cztery: RMF Classic, Ram (radio wrocławskie), Tok FM (warszawskie), program II PR, ociupinę trójki.
Gdzie mogę wysłuchać ciekawej audycji?
Gdzie teraz są słuchowiska?
Gdzie teatry radiowe?
Ciężko upolować porę na radio w zabieganym dniu, tym bardziej, ze programy oszalały i poprzenoszono wszystko gdzie komu w pijackim widzie pasowało.

A telewizja?
Tu już poniżej wszelkiej krytyki.
Do południa gotują i pieką, po południu smażą, a wieczorem dziabią sałatki.
Jeśli film jest wart uwagi - to w okolicach północy go znajdę.
Ubzdurało się redaktorstwu naszemu niedouczonemu, że cały kraj składa się z wielbicieli amerykańskich seriali dla młodzieży, talk-show, miłośników wrażeń z regionalnych reportaży o krzywdach sąsiadów z jednej wsi.
Ratuje trochę sytuację Ale Kino, programy Discovery.

A ja mam dość tej samej gęby na kilku programach, mam dość ubierania mnie w fartuch i zapędzania do garów, mam dość seriali o niczym i dość 20 programów o sporcie.
I przykre jest to, że mając w tej chwili ok 140 programów najwięcej korzysta dłoń na ćwiczeniach palców w wybieraniu programu na pilocie. Sieczka jednym słowem.

Uciekać więc trzeba w książki, w rękodzieło, w rozmowy z ludźmi koło nas, w spacer z psem, w turlanie się z dzieckiem po dywanie.

Precz z ogłupiającą pepitką!
Nigdy nie lubiłam tego wzoru, jest pogrubiający, zamydlający i nudny! Pasuje jedynie w niewielkich dawkach do bardzo szczególnych typów ludzi. Do mnie nie.