Szkoła

Od szkoły nie można odejść.
To dobrze. Mam dobre wspomnienia z każdej szkoły. Miałam w nich zawsze wielu przyjaciół, a już liceum to coroczne spotkania naszej klasy od matury.
Jedynie przedszkola nie lubiłam.

I lubiłam nauczycieli. Tych co nie dało się lubić starałam się zrozumieć.
A potem okazywało się, że moja matematyczka z liceum  to super baba i dla mnie specjalnie była gotowa ściągę w bule podać.
Wystarczyło, że naumiała tak bym bez pomocy jednak tą matmę zaliczyła. Oj, tuman byłam :)

Tych niereformowalnych trzeba było przeżyć, nie dać się, unikać, nie dać sobie głupot wcisnąć.

Jako nauczyciel miałam też taki etap w swoim życiorysie, że chciałam szkoły ogólnodostępnej do czwartej klasy, a potem płatne wykształcenie. Dla biednych a chcących - darmowo dalej.
Budziła się we mnie zmora, co to do dzisiaj pokutuje, że nie wszyscy zasługują na luksus darmowej nauki.
Tak jak nie każdy nauczyciel zasługuje, by stanąć przed klasą.

Dziś sobie z lubością staję obok i obserwuję :)))



Byłam na uroczystości rozpoczęcia nauki w szkole w Szkole Podstawowej.
Była przemowa serdeczna, był poczet i sztandar.
I coś co bardzo mi się spodobało - nie jakaś bzdetna piosenka - hymn szkoły ułożony przez polonistki i wuefistę do spółki tylko Hymn Polski. Naprawdę! A dzieciaki śpiewały w głos!

Hun Pierwszy Wspaniały w wieku 6 lat rozpoczął naukę w pierwszej klasie. Łzy się zakręciły!

Już ma kolegę, i już ma palce w górze. Oj, będzie Pani ciężko z wszystkowiedzącym na lekcjach.

Dzieci odebrały zestawy książek i ustawiły się do pierwszej wspólnej fotki klasowej. Reporterzy szaleli!

Ode mnie dostał worek na strój gimnastyczny, wypełniony na powitanie fajnych dni w szkole łakociami i drobiazgami.

Hun Drugi dostał też worek, na kapcie, do starszaków:

Aluś i Alusia powinni docenić wygodę i urok pieluszek uszytych dla Nich:

I już lecąc na fali jeszcze zużytkowałam poplamiony ręcznik i przerobiłam go na dywanik łazienkowy składając na pół i pikując. Plamę ukrywa kwiecie wycięte z obrusa i naszyte aby - aby zygzakiem.
Prowizorki najtrwalsze :)

Już miałam klepnąć - publikuj. Spojrzałam na zegarek - była 14.
Przypomniałam sobie, że Cycu podał godzinę 15 jako rozpoczęcie nauk na jego Sorbonie.
Poszłam więc do niego i przypomniałam, by się ubrał godnie.

Bez reakcji.


Mówię jeszcze raz.
Syn spokojnie odwraca głowę i mówi, że nie idzie.
- Co to znaczy "nie idę"?????
- Nie idę do szkoły, w piątek odebrałem dokumenty, nie jestem już uczniem.


OŻESZ!!!!!!!!!
Furia głosem wielkim, nie cackając się, mało wysublimowanym językiem, używając tych najbardziej zakręconych zakrętów i wszelkich pop...niewymownych, nie bacząc czy sąsiedzi słyszą czy nie, ogólnie w tych 102 cm mając co sobie pomyślą nakazała ubranie się i bieg wespół z matką-furią do szkoły!!!!!

Po drodze też sobie pofolgowała, tak, że psy wiały na oślep.
Turbodoładowanie włączyła, napędzana gniewem tak wielkim, że gdyby ją podłączyć do elektrowni to małe osiedle by zelektryfikowała mocą.
Męża powiadomiła.
Wpadła do sekretariatu!!!!!!!!!!!!!!!!

Po 20 minutach Synuś był znów uczniem, mamusia mówiła swoim głosem, pani z "dziekanatu" minę miała nieprzewidywalną, więc co sobie myślała - to jej.
I mój przypadek doskonale jest opisany w tym tekście :), bo co prawda ta pani również napomknęła o decyzyjności pani dyrektor w takich sprawach, lecz widok Matki Obolałej spowodował zesłanie i na nią Mocy!


REKTOR
• Przeskakuje najwyższe budynki za jednym zamachem, 
• Jest silniejszy od lokomotywy, 
• Jest szybszy od pocisku, 
• Chodzi po wodzie, 
• Rozmawia z samym Bogiem.
PROREKTOR
• Przeskakuje niskie budynki za jednym zamachem, 
• Jest silniejszy od lokomotywy parowej, 
• Czasami dogania pocisk, 
• Chodzi po wodzie gdy morze jest spokojne, 
• Rozmawia z Bogiem, jeżeli otrzyma specjalne pozwolenie.
DZIEKAN
• Przeskakuje niskie budynki z rozbiegu i o tyczce, 
• Jest prawie tak silny jak lokomotywa parowa, 
• Potrafi strzelać z pistoletu, 
• Chodzi po wodzie na krytym basenie, 
• Czasami Bóg zwraca się do niego.
PRODZIEKAN
• Ledwo przeskakuje budkę portiera, 
• Przegrywa z lokomotywą, 
• Czasami może trzymać broń bez obawy o samookaleczenie, 
• Bardzo dobrze pływa, 
• Rozmawia ze zwierzętami.
PROFESOR
• Odbija się na ścianach próbując przeskoczyć jakikolwiek budynek, 
• Może zostać przejechany przez lokomotywę, 
• Nie dostaje amunicji, 
• Pływa pieskiem, 
• Mówi do ścian.
DOKTOR
• Wbiega do budynków, 
• Rozpoznaje lokomotywę dwa na trzy razy, 
• Moczy się pistoletem na wodę, 
• Utrzymuje się na wodzie tylko dzięki kamizelce ratowniczej, 
• Bełkocze do siebie.
PANI Z DZIEKANATU
• Podnosi budynki i przechodzi pod nimi, 
• Zwala lokomotywę z torów, 
• Łapie pocisk zębami i go rozgryza, 
• Zamraża wodę jednym spojrzeniem... 
• ...Jest Bogiem.

tekst ze strony: www.educenter.pl

No to wszystkiego najlepszego!!!
Uczniom - by szkoła była ciepłym wspomnieniem, czasem zdobywania celów, szczytów, drogą do doskonalenia.

Nauczycielom - by ich Rodzice nie zjedli, by mogli - a nie musieli, by pamiętali swoich Wychowanków, by im się chciało.

Rodzicom - by marudząc na szkoły, nie wychowując dziecka w domu - kształcili go sobie prywatnie w domu. A tym normalnym - czasu dla swoich dzieci i doceniania każdego wysiłku swojej pociechy. Przekazujcie dzieciom radość z powodu bycia w szkole. Mimo wszystko.

Tego serdecznie życzy kulturalna na powrót Kankanka :)))))