Integracja firmowa po tajniacku

W środę czułe pożegnanie z firmą, a w sobotę integracja urządzona poza wiedzą Pani Dyrektor! Oficjalna impreza 18-19 września z biciem braw Prezesowi i pokłonami!

Tak się składało, że miałam fajnych ludzi dookoła. Szkoda, że wszystkich nas umęczyła jedna baba.
Jeden z handlowców zaprosił mnie jako jedyną niewiastę na Zlot Piwowarów. W przeciwieństwie do imprez firmowych można było zabrać połowca lub połowicę, dzieciary, psa, szydełko i co komu niezbędne.
Spotkanie było w Rzeczce od soboty do niedzieli.
Głównym celem miało być piwo, jego wyrób i degustacja.

Jeden z facetów dowiózł piwo z Czech, a domowe wyroby miały pokazać rozmaitość smaków, niespotykanych w sklepach. Zaznaczam, że nie był to pospolity zlot alkoholików, ale wysublimowanych smakoszy.
Miłośnikiem piwa nie jestem, wolę wódkę, nalewki. Ale mam słabość do ciemnego, mocnego i takie też dla mnie zrobił i przywiózł Zbyszek. Tym razem wytrawne - niesamowite w smaku.
Na miejscu w naszym hotelu jasne piwo było warzone, a potem panowie wstawili gar do potoku coby schłodzić


Żarcie do oporu: zupa cebulowa, pieczone mięsa, bigos, kiełbaski, pajdy chleba ze smalcem, sałatki:




No i wyczekana beczka piwa:


i druga mniejsza:


Piwo na różne sposoby było butelkowane i oznaczone tajemniczymi cyframi, każdy chociaż po łyku próbował.
Niezwyciężeni - w postaci mojej i moich kolesi zażywali mocniejszego trunku. Ale małżonkowi wykupiłam dwa udziały w beczce, więc stratny nie był :).
Przy tej okazji dokładnie obsmarowaliśmy kogo trzeba i utwierdziliśmy się w słuszności mojej decyzji. Jeden z nich jednak twierdzi uparcie, że będzie telefon po mnie.

Posiedzieliśmy do późnego wieczora, a po noclegu następnego dnia wyruszyliśmy na szlak. Całość ekipy na Wielką Sowę, a ja w poszukiwaniu juhasa z owcami.

Widoki późnoletnie:





Juhasa znalazłam, wędził oscypki, ale oczy przetarł ze zdziwienia, kiedy o wełnę zapytałam. Nawet zadzwonił na komórkę bacy, ale tamten też był zdziwiony i przekazał, że nie ma i już!
Przepili? Spalili? Sprzedali?
Od owiec nic nie wyciągnęłam, mało bekliwe były:


Juhas ochoczo sprzedał oscypki i ser i jeszcze wyjrzał za nami z pytaniem w oczach: Czy oni aby normalni?

Schodząc w dół znalazłam krzyż przydrożny:




A pod nim kwiatki, znicze i nikt nie złorzeczył!

Pogoda była idealna. Cieplutko, słonecznie jak na specjalną okazję!
Jesteśmy umówieni na następny zlot, tym razem kiełbasiarzy. Mój małżonek będzie miał pole do popisu.
Dowiedziałam się od właściciela ośrodka, że on z kolei krzyżykuje i może potem jakieś rękodzieło zagości w Rzeczce?
Spodobała się moja osoba i moje pasje.
Gaworząc na luzie z chłopakami dowiedziałam się też o kilku ciekawych ich hobby. Czyli - nie samą pracą się żyje.

Żeby podsumować - mój mąż został uprzedzony, że moi znajomi są wylewni i ma się nie dziwić, jak mnie do góry będą na rękach podnosić na powitanie, bo maleństwa takie uczucia wzbudzają. I że nie będzie samotny, bo przynajmniej jeden z szaleńców jest kiełbasiarzem.
A tu - nagle zza grupki witających się ze mną moich kolegów wyłonił się "Michel" vel Irek - kolega męża z dawnej pracy, z którym nie widział się 11 lat!
Świat jest jednak mały!!
Kolejna teoria Doskonałości - że bawić się fajnie mogą jedynie pracownicy bez rodziny legła w gruzach. My z naszymi spędziliśmy czas doskonale!!!!