Dyplom

Przybył nam w domu kolejny mgr.
A dokładnie mgr inż. o specjalności - zarządzanie produkcją spożywczą.
Ola dzisiaj obroniła swoją pracę kończącą naukę na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu, nieskromnie dodam, że na 5.
I to w zasadzie jest koniec magistrów, bowiem synuś takich aspiracji nie posiada.

Po odrzuceniu propozycji asystentury na uczelni moje dziecię zapewne niedługo zacznie szukać pracy. Wiem, że jej się poszczęści. Jest bowiem farciarą od urodzenia.
Oferty podsyłają jej rozmaici agenci firm ubezpieczeniowych, gdzieś jakaś kumata w obcych językach sekretarka była potrzebna, ale pracy konkretnej brak.
Olga pracuje od początku studiów w weekendy, jest specem od AGD, dodatkowo urok osobisty, znajomość angielskiego i francuskiego, znajomość wszelkich kabaretów (za przyczyną rodziców) pozwolił jej zdobyć pierwsze miejsce w sprzedaży promowanego sprzętu. Została nagrodzona wysoką premią i wypłatą.
Tak się śmiesznie składa, że zarabia więcej ode mnie biorąc pod uwagę czas jaki temu zajęciu poświęca.
A kabaret wykorzystała kiedyś tak:
Lata Pan po sklepie i wyszukuje prezentu dla Oblubienicy. Pan z wyglądu rocznik rodzicieli. Dziecię podsuwa pomysły i zachwala, a że słowotok nudny - techniczny więc moje znudzone dziecko kończy.... ma to i tamto i owamto i zasmażka!
Zasmażka!
Na to słowo klient stanął jak wryty, uważnie zlustrował małolatę i pyta:
- A pani skąd zna słowo " zasmażka"?
- Przez całe dzieciństwo słuchałam tylko kabaretów, moi rodzice tak mnie katowali!
Pan powspominał jeszcze kilka tekstów, które moje dziecko od razu wyrecytowało z pamięci i ciesząc się jak do sera klient ów kupił nie byle suszarkę do włosów, ale dołożył jeszcze kilka innych gadżetów na kilkanaście tysięcy.
Tego miesiąca Olcia była na ustach wszystkich w sklepie, bo ten facet wysłał na zakupy jeszcze kilku swoich znajomych, a ci wspominając przeszłe czasy sprawdzali co to dziecko jeszcze zna i nakupowali akurat na Olciną premię.

W tej chwili czeka na odpowiedź czy firma ją zatrudni z zusem. Jeśli tak - to jeszcze popracuje z rok. Jeśli nie - pośredniak, to też dobre wyjście, będzie się starać o dotacje na własną działalność.

No i czas jej śluby składać.
Nie ma co czekać, dzieci trzeba rodzić przed trzydziestką - a nie dorabiać się ponad miarę posady, parady, majątku.
Te z moich koleżanek, które na rozwój postawiły i dziś mają ponad 30 w większości kończą na oddziałach szpitalnych, w poradniach, na badaniach i zabiegach. A dziecko pozostaje największym problemem - bo go brak.
Oczywiście trzeba być gotowym do macierzyństwa i emocjonalnie i zapleczowo, ale nie odkładać tego na zaś w nieskończoność.

A jak się pokoik zluzuje, to ja tam już pracownię i buduar wymoszczę. I nie będzie mnie nikt z maszyną przeganiać!