Takich kilka słów

Gdzieś w świecie mieszka Domma.
Bywam u Niej często na blogu.
Ciepło bije od tej dziewczyny. Domma robi śliczne rzeczy. Jej prace noszą jakiś spokój w sobie.

Kiedy wróciłam ze swoich wakacji do pustego domu, wtargałam bagaże i otworzyłam pocztę zobaczyłam list od Dommy! Zawiadomienie o wysyłce do mnie takiego woreczka!


Sama wyszyła i uszyła kilka takich dla wybranych czytelniczek!
Podziwiam staranność i dokładność, woreczek ma atłasową podszewkę i kolorystycznie dobrany troczek do haftu. Haft oczywiście to dzieło Dommy.

Jest na tyle pojemny, że zmieści kłębek i druty lub szydełko lub haft, a na tyle mały, że wejdzie do torebki i można nawet w przerwach mieć zajęcie. Właśnie pomieściła białą Sonatę.

Dla mnie jednak najpiękniejszy jest list.
Tak ciepłe i dobre słowa trafiły akurat na moment mojej chwilowej depresji. Czytałam je kilka razy i przeszło!
Jakże w doskonałym momencie je miałam.
Było mi na tyle źle, że nie mogłam ani pisać na blogu, ani zawracać głowy rodzinie nad morzem, ani dzwonić do nikogo też nie miałam siły.
Nic się nie działo - ot, takie dni! Ale same wiecie, że nieraz duperela potrafi nas do łez doprowadzić.
I chociaż to czysty przypadek, to utrafił idealnie!

List jest dla mnie, z bardzo ważnymi dla mnie słowami, więc zachowam jego prywatność. Noszę go jednak złożonego w małej torebce foliowej w swojej torebce.
I sięgam po niego. I czytam.

A teraz czytam prawie codziennie, bo po chwilach smutku bez sensu mam teraz prawdziwy problem i sił potrzebuję.
Nie mogę jeszcze nic napisać, ale idą zmiany, a nie będzie bezboleśnie.
Mogę czuć się bezpiecznie przy mojej Rodzinie i takim liście!