Update wieczorny

Poryczałam sobie z żalu i smutku i padłam wykończona na drzemkę. Jeszcze wyglądałam przez okno czy rysa się powiększa i czy szyba jeszcze tkwi w ramie, ale zapłakane oczy coraz gorzej widziały. W necie obszukałam sprzedawców, najtańsza 70 zł w Biłgoraju! Odbiór osobisty!
Uwalił się obok kot Behemot, poniżej Bajtek i spaliśmy zgodnie ze dwie godziny.

Potem odkurzyłam, pomyłam podłogi, spakowałam paczuszkę z lekami dla Mamy i wyciągnął synek rowerek mamusin ze strychu. Umyłam go do czarności, razem z oponami i szprychami. Synuś napompował koła, mamuśka uprała torebeczkę na ramę. I w takim opłakanym stanie zastał mnie mój mąż, który maila nie przeczytał i niczego świadom nie był.
Toteż słysząc życzenia od nowa załkałam, i połykając łzy biadoliłam na trutnia, co zapewne piwem rzucał, bo obok auta puszka piwa leżała rozpuknięta.

Dobry mąż wraz z asystentem Synkiem pocieszał kwieciem:

biżuterią - "do tej turkusowej sukni Ci kupiłem, co sobie udziergałaś w tamtym roku!"

(suknia jest zielona )  :)))))
oraz rozbroił cytatami

i zabawką dla grzecznych dziewczynek

Obiecał, że w sobotę auto będzie oszklone i nie muszę jechać do Biłgoraju!
Poza tym zaraz wyjął swoje dokumenty i kluczyk do swojej Carollki i szybko przeszłam kurs gdzie ma jaki bieg.

Szykując dla mnie wystawny obiad zegnał młodzieńca na dół po ziemniaki. Tenże wbiegł zaraz ze starymi. Więc jeszcze raz Synuś musiał zejść. Po młode.
Tym razem poszedł w drugą stronę, bo pierwszy warzywniak już był zamknięty.

Po chwili zadzwonił domofonem:
- Mamuśka! Możesz swoim autem jechać!
- Ty zgłupiałeś, zaraz mi zabiorą dowód rejestracyjny i jeszcze mi ganiania po policji trzeba!
- Mamuś, ja prawdę mówię - masz całą szybę!
- A ty aby moje auto oglądasz?
- No jasne, to twoje i ma całą szybę!!!!!

Spojrzeliśmy na się z mężem. No głupi on jest, ale czasem gada do rzeczy. O co chodzi??????
Mąż stwierdził, że schodzi ze mną i  pomoże mi siedzenie i lusterka przestawić w Karolce.
Na dole Synu pokazuje moje auto i klepie radośnie w szybę! No cała!!!!!

Otóż...... pokulaliśmy się ze śmiechu.....

na szybie było źdźbło!

Takie ususzone, a potem zamoczone źdźbło trawy!!!!

Kiedy leżało płasko na szybie to efekt był porażający. Tak dokładnie odwzorowało pęknięcie. Nawet rysy (a to strugi deszczu) były.

Wiedząc, że dziecko nader ostrożne i do ognia ni szkła się nie pcha zapytałam jak to się stało, że ręką sięgnął by pomacać.
Odpowiedział: -Mamuś, a to przecież z fizyki wiadomo, że wypukłe szkło inaczej pęka!!!!

On i fizyka. W głowie się nie mieści!!!!!

Jak na skrzydłach leciałam do tej mojej roboty wieczornej i z powrotem na obiadokolację.
Walnięta jestem i tyle.
Pan Bóg musi jeszcze trochę popracować. Na nic mu te pół wieku zeszło jak widać :)