Wsparcie bezdomnego

Dziś ciemną nocą rankową wyszłam z Bajtkiem na spacer, bowiem musiałam szybko na ksero polecieć (tomografia). Poszliśmy do sklepu po chleb i mleko.
Po drodze minęliśmy grupkę trzech bezdomnych.
Dwóch wczorajszych i jeden wysoki z serii "Elegant". Wyróżniał się i sylwetką i dbałością o strój. Czerwony szalik dodawał mu wdzięku.

Posadziłam psa na schodkach przed sklepem i szybko zrobiłam zakupy.
Drobne mi wydane wrzuciłam do kieszeni kurtki.
Wychodzę, patrzę a przy moim psie siedzi ten "Elegant" i bokiem kurtki go grzeje, głaszcze i coś mówi. Pomyślałam, że pewnie poprosi o wsparcie i już namierzyłam te drobne w dłoni.
Poderwał się i do mnie:
- Ładnego ma pani psa! To śliczny pies mimo, że nie ma oka!
- Tak, oka nie ma od niedawna, ale dla mnie jest dalej ładny!
- Pogadałem sobie z pani psem
- A co mówił?
- Że będzie miał dobre Święta! Bo wie, że jest kochany i on panią bardzo kocha!
Uśmiech z mojej strony.
A pan bezdomny wyciąga rękę. Patrzę - leży na niej 5 zł.
- To dla niego, nie mam teraz więcej, może mu trzeba coś kupić.

Podziękowałam serdecznie, zapewniłam, że psisko ma dobrze. Wzruszyłam się.
W domu opowiedziałam wieczorem Panumężu. Też się wzruszył.