Najstarszy mój haft

Do napisania tego postu zbierałam się od pory, kiedy Anek opublikowała swoje wspomnienia o początkach haftowania.

Ja zaczęłam swoje hafty od takiego cudnego bukietu :)

Bukiet znalazłam w gazecie typu Gospodyni Mało lub Wielkorolna -  czy jakoś tak podobnie.
Miałam około 14 lat.

Krzyżyki w gazecie były ręcznie nakreślone, a kolory opisane.
Do głowy by mi nie przyszło, że kiedyś zobaczę ponumerowane muliny.
Nie było obrazka kolorowego, więc dopiero po wyszyciu można było napawać się efektem :).
Ale jakimś cudem miałam kanwę. Rzadka, krzywa - ale kanwa.

Nic to - dzieło powstało i przeleżało kilka lat w szufladzie.

Potem zrobiłam z tego kosmetyczkę i piórnik w jednym, w środku była podszewka, całą kanwę oprócz tego pokrywała flizelina, bowiem ona trzymała nitki luźno puszczone.
Między flizeliną a podszewką jeszcze była folia, bowiem zapobiegawczo starałam się by jakiś kosmetyk lub pisak nie pobrudził mi torebki.
Nie robiłam supełków od początku, ale nie bardzo wiedziałam co z końcówkami się robi :)
Oczywiście wyszywałam w ręku z fantazją, bo nie ma dwóch tak samo równych krzyżyków i kierunki wybierałam dowolne.
Widać na górze i dole kawałki niegdyś ciemnowiśniowego pluszu, a boczki (takie lamówki) zrobiłam z ciemnozielonego płótna.

Po latach wszystko zbladło i szczerze mówiąc, paskudy większej nie widziałam.
Ale z sentymentu leżało to-to na dnie.

Dopiero post Anuśki spowodował, że wyjęłam bidę i uszanowałam swoje młode lata!
Wycięłam haft, podłożyłam ocieplinę i podszewkę, popikowałam dokoła

i uszyłam znów kosmetyczkę! :))))

Teraz to tak wygląda:

I niechaj się inne moje chowają - ta jest najlepsza!