Fartuszki

Mimo, iż kuchnia to dla mnie kara boska param się czasem szyciem fartuszków.
Dla Męża dawno temu w jakimś prezencie gwiazdkowym uszyłam fartuszek z rękawicą do kompletu.

Pan domu był zadowolony i wdziewał go na wszelkie okazje, póki nie zostawił w taksówce wraz z kompletem blach po pieczeniu gdzieś w wielkim świecie swoich specjałów.
Ostała się rękawica.
Fartuszek to przepis z Burdy, kuchcik to aplikacja z kilku materiałów.
Narobiłam się i nawet lepsze zdjęcie nie ocalało. Wtedy i zdobycie bawełny to był cud.
Nigdy już nie chciało mi się tego aplikowanego fartucha szyć ponownie.
Za to mszcząc się za brak poszanowania zdobyłam inny fartuszek. Ten jest bardzo adekwatny.

Uroda tego pana powala, te owłosione przedramiona cud-miód, ale i tak łańcuch jest najlepszy.
Dodatkowo ów jejmość także w koszuli i pod krawatem, dokładnie tak samo mój mąż gotuje.
Ja tylko od czasu do czasu zakrętami rzucam jak prasuję koszule z tłustymi plamami.
Kurczę, jakby dresów nie było!
Dobrze, że lakierki zzuwa.

Właśnie odnowiłam wymieniając naddartą lamówkę i od razu chcę bardzo pochwalić stopkę z prowadnikiem - rewelacja do przyszywania lamówki i równego szycia przy brzegu.
Można dowolnie sobie wyregulować odległość szwu od brzegu boczną śrubką.

Dodatkowo - jeszcze jeden gadżet, który wypatrzyłam w najlepszej wrocławskiej pasmanterii - na Kolejowej - taki nadgarstkowy igielnik.

Przechodząc z jednego miejsca  w drugie już nie muszę korzystać z dwóch poduszeczek. Rewelacja!
Też bardzo polecam!
Odporna jestem na duperele i mając ograniczone środki na pewno bym zabawek nie kupowała. To jest super urządzenie! Ten plastikowy obwód nie ściska, ale niech szersze panie mierzą po prostu.
Babki tam mają wszystko prawie, ale trzeba pytać, bo tak nieraz schowane, że nie widać.

Sama sobie też dawno temu zakupiłam fartuszek. Ot taki, niewinny zupełnie :))
Biały, to się do roboty nie nadaje ciężkiej, prawda?

I wielki na mnie, wiec okutana w niego ino się przechodzę jako nadzór. I to pasuje do mnie!

Rok temu Necca uszyła mi ten fartuszek.
Też oszczędzam na gale :))), no jak w takim gotować!!!!!

Dzień codzienny, zwykły, domowy to ja spędzam w takim fartusiu:

Ci co do mnie dzwonią to wiedzieli, że nie dolatywałam, nie słyszałam. A teraz w jednej kieszonce komóra, w drugiej chustka, duperele. Małe i podręczne. Dodatkowo test na szczupłość.
Już nie mogłam z przodu supełka zawiązać, ale teraz na powrót realne.

Nie będę z szaf wywlekać wszelkich fartuchów, bo jest tego sporo. Najstarszy ma 30 lat i wstyd go pokazać, jest z sentymentu jeszcze z nami. W nim moje Dziewczynki pichciły, dla Hunów zbyt dziewczyński, mnie on nie po drodze, ale nie wyrzucam. Może w końcu sam się rozpadnie.

To fartuszek uszyty ze ściereczki.
Najprostszy fason, najtańszy i najwygodniejszy.
Na tym starym jest wypłowiała dziewczynka.
Ściereczki czasem z fajnym obrazkiem kupuję w salonach po 3 złote max, akurat te do szycia tak sobie schowałam, że będą innym razem, lecz dziś pokażę tylko metodę.

Ściereczka, ścinamy górne rogi, podwijamy, na szyję chomąto, w talii dwa troczki.
Szukajcie takich "makatkowych", one mają ładne kolory i nie są zniszczone.

Wielkość ściereczek jest najczęściej uniwersalna i nawet większa Pani ma zakryty newralgiczny przód, a z drugiej strony to dalej tak niewiele, że zajmuje miejsce ściereczki :))) i można mieć na każdą okazję!
Byleby z fantazją wybierać motywy. Nudne fartuchy wyrzucamy!