Na co komu pies - wool of cocker spaniel

Nazbierałam z uszu Bajtusiowych czesanki!
Włos ma na nich długi, miękki, lśniący. Wyczesywałam cierpliwie i składałam w woreczki. Na samym początku uprałam taką garść i to był błąd - sfilcowała się od razu.
Długo to trwało.
Uzbierałam 12 deko i skoro musiałam wszystkie inne zabawki pochować, przezornie blisko zostawiłam kołowrotek i czesankę z Bajtka.
W pierwszy dzień Świąt małżonek wybrał się do rodziny brata, a ja pod pozorem potrzeby samotności zasiadłam do Gada i ukręciłam.
Przy okazji mierzyłam czas - 47 metrów /h .

W pierwszej wersji uzyskałam 141 metrów 2 ply.
Singiel 282 metrów był gruby, bo nie posiadam zgrzebła, a sierść przechowywana i przekładana z miejsca na miejsce pofilcowała się w buły, więc wyciągałam ile dałam rady palcami i nie zależało mi na cieniźnie.


Nawinęłam na motowidło i uprałam zwój.
Nie capiło psem absolutnie. Ta sierść pozbawiona jest bliskości psich gruczołów zapachowych i jedynie pospolity kurz z niej zszedł.
Wyczesywałam Bajtka też kiedy był w miarę czysty.

Od razu zauważyłam, że wełna ma tendencję do zbijania, więc jeszcze raz nawinęłam na motowidło i zmierzyłam. Ubytek wynosił ok 10%. Powtórne mierzenie dało wynik 127,5 metra w 2 ply.



Wełenka jest sucha, pachnie teraz lenorem, jest bardzo mocna, nie można jej przerwać rękami, musiałam użyć nożyczek.
Po intensywnym trzepaniu wełny uzyskałam efekt moheru.
Jest miękka, ale jednocześnie lekko drapiąca. Kolor ma zbliżony do moich włosów, taka namiastka alpaki, beżowo-rudy blond.

No i mam zadumę, co z niej zrobić.
Myślałam, ze posłuży jako część w swetrze, jednak obawiam się, że filcowania nie koniec.
Czapka? Rekawiczki? To też będzie zaraz sfilcowane, ale jednocześnie ciepłe.
Torebka? To byłoby najlepsze rozwiązanie, ale jakoś muszę ograniczyć ilość torebek.
Pozostawiam w nawoju do ostatecznej decyzji, póki co noszę jako golf na szyi po domu i napawam się niesamowitym ciepłem psiej sierści.
Może oddzielenie jej inną wełną nie pozwoli się filcować drastycznie?