Baniaczki

Szyłam takie baniaczki:

Ten w różyczki był początkowo norką dla świnki, ale wolała go ugniatać, niż w środku siedzieć, więc dostała inny domek, a Pańcia schowała do niego czesanki kolorowe.

Ten w kratkę zwykle ukrywa pojemnik z drutami, na które jeszcze nie uszyłam pokrowców, albo służy jako zbieracz alpaki z suszarki, która właśnie jest przędziona.

Te dwa kolejne, uszyte już dwustronnie poleciały do dwóch Pań jako prezenty okołoświąteczne:

Można je używać dwustronnie, szwy są pochowane. Dobre do schowania robótki, ustawienia jako koszyk w łazience, można regulować wysokość. Są usztywnione więc trzymają pion.

I miały powstać kolejne.
Nie powstaną.
I tutoriala też nie będzie.

W kącie pokoju stoi na wpół zgięta bela 10 metrów ociepliny na poduszki do Domu Dziecka:

Z komody wylewają się szmatki::

Zakupione w piątek ostrza do olfy pójdą do szuflady:

Kupę do naprawy nakryję czemkolwiek, resztę szmat w pudła i na strych chyba, poskładam, zrobię miejsce i będę prząść to co sobie wczoraj z rozpaczy poprałam:

Bowiem kolejny raz zepsuła się maszyna do szycia.
Tym razem boli ją tu:

Cały ten zespół na dole jest przekręcony i igła uderza w metal.
Od naprawy w Świdnicy, gdzie doszła do siebie i jeszcze dzielnie szyła zachorowała potem na elektrykę.
Na początku sama ją naprawiłam, a potem za słuszne 150 zł przeszła powtórkę z rozrywki.

Pan Majster pogroził palcem i powiedział, że dni staruchy policzone.
Mam ją od 1996 roku i zużyła się do imentu.

Poradził, bym nie szukała okazji na targu, plastiku za 300zł, bo to nie maszyny na moje potrzeby.
Ktoś, kto okazjonalnie podwija spodnie może taką kupić i będzie mu służyć.

W niedzielę łzy lałam rzęsiste, bo do powiedzmy zakończenia jakiegoś etapu potrzebowałam przeszyć 20 cm ściegiem w falbanki.
Jeździłam po znajomych, dzwoniłam po prośbie - albo nie mieli maszyny, albo nie chcieli ze mną gadać, albo z szaf wyciągali trupy omszałe.
W końcu zaskoczyłam, że brat kupił coś takiego taniego - z robótką po raz kolejny zlazłam z wysokości, dojechałam, tam odpaliłam nowiuśką Arkę Radom zapakowaną w pudełko jeszcze i pomalusiu doszyłam.
Bracie - dzięki! .... i tak nie czytasz....aleś mnie wpuścił do chałupy po nocy!

Teraz mam luz.
Teraz nie przyjmę radośnie jak zwykle garderobę do naprawy.
Teraz mogę sobie posprzątać.

Jeszcze za jakiś czas podjadę do naprawy, jeśli jednak koszt przekroczy 100 zł to bastuję absolutnie.
Moje dochody to 86 zł tygodniowo. To sobie wolę uzbierać na nową.

Czy Panie szyjące intensywnie mogą jakiś model polecić?
Husqvarna - szyłam na niej i jakoś nie tęsknię. Chyba, że jakiś większy model.
Te naszo-chińskie - nie wierzę.
Zastanawiam się nad Pfaffem, Berniną, marzę o fajnym Singerze. Może to kwestia szycia tak długo na tej mojej ukochanej, że teraz każda inna będzie nie do polubienia?
Wszędzie promowana jest Janome, ale jakoweś też mam obawy. Kasi Ino-Ino się psuła.
Jest jeden fajny model Singera, szybki i mocny, kosztuje ok 750 zł, ale taka maszyna mogłaby być dodatkową, silną pracownicą. Brakuje w niej blokady płytki ściegowej, ma niezdejmowane ramię i marny wybór wzorów. Tylko siła i prędkość idealna.
Taką bym sobie sprawiła do prostego na tempo szycia :)

Jednak korzystam z ozdobnych wzorów, potrzebuję zrobić dziurki, zastosować ścieg niewidoczny, wszyć zamek kryty. Potrzebuję maszyny wręcz profesjonalnej.
Uśmiejecie się, ale pomarzyć to mogę, prawda?????
I nie chcę starego Łucznika ze ściegiem do przodu i tyłu, nie chcę pożyczać, nie chcę wykańczać kolejnej. Ja po prostu muszę kupić nową.

Mam czas, zanim odłożę, te nieosiągalne spadną cenowo. Nic się nie dzieje bez przyczyny. Luzik!
Już się nie martwię, już nie płaczę. Mam wolne!
Tylko tak mi dziwnie, bo szyję od 14 roku życia i zawsze maszyna była w domu.
To tak jakby lodówki zabrakło, czy wody w kranie.

PS. Jako że poduszki dzieci są priorytetem, to gdyby moja nie ożyła pożyczę od ulubionej Dorotki ze Świdnicy na krótko maszynę ze strachem w oczach i bojaźnią, że padnie. No nie mogę Im tego zrobić.
Właśnie się zgadałyśmy dzisiaj przez telefonię.