sobota, 27 grudnia 2008

Upiorny letni czas

Lato było najkoszmarniejszym czasem w tym roku, kawałek urlopu dostałam w czerwcu (aby nie było mi za dobrze - w terminie trwania jeszcze szkoły). Nie mogłam więc zabrać np. syna i wyjechać, samej - zostawić wszystko - też jakoś niezbyt zręcznie. Ale co w tym czasie robiłam już napisałam wcześniej.

W słodkim czasie wakacji paniom z dziećmi w wieku szkolnym moja dyrektorka rozdała urlopy. 

A ja nie mogłam ani na początku ani końcu miesiąca, ponieważ wtedy w księgowości mamy zwykle masę pracy. Do pracy jechałam na 10 i kończyłam koło 19-20. 
O tej porze trudno wyruszyć na działkę, zrobić zakupy, wpaść z wizytą do mamy. W tym systemie pracowałam w tej firmie od początku, czyli ok 2 lat. Zaczynałam mieć dość. 

Poza tym trzeba było pozastępować nieobecnych, a my we dwie ledwo to ciągnęłyśmy. Czułam wściekłość - ja też mam dziecko! W szkole! Nieważne, że moje jest starym koniem, ale jest dzieckiem specjalnej troski i chciałabym mu jakoś wakacje sensownie zorganizować. Obiecano mi urlop we wrześniu.

W miarę dobre wychowanie nie pozwoliło mu stoczyć się na dno. Poszedł do pracy w lipcu na budowę. Potem w sierpniu na ok dwa tygodnie do pracowni stolarskiej. Resztę czasu przesiedział w internecie. Nie było mowy, aby zechciał pojechać na jakiś obóz. Unika tego jak ognia.

A ja w nerwach siedziałam widząc w wyobraźni pannę Agnieszkę co pod okienkiem wystawała całe dzionki czatując na mojego syna. Dużo z nim rozmawialiśmy o seksie, odpowiedzialności, zobowiązaniach..... no, ale majtki nie pokrzywy. A dziewczę było z tych ochotnych. Zresztą żal mi jej było, pozbawiona w zasadzie rodziny (mamusia z przyjacielem, tatuś w Anglii, brat schizofrenik, a ona u dziadzia). Koszmar!

Kiedy zobaczyła tą naszą rodzinę, może i nie do końca stateczną, ale ciepłą - chyba zechciała do nas dołączyć. Sęk w tym, że ani swojemu wybrankowi, ani nam nie przypadła do gustu. 

Panienka postanowiła po prostu "zostać dziewczyną" za wszelką cenę.

Nie pomagały wyjaśnienia syna, że może być jego koleżanką a nie sympatią. Ona postanowiła i już. 

W odwecie przekazała, że jeśli syn kogoś sobie znajdzie to ona popełni samobójstwo. 

Można się śmiać, ale nas ogarnęło przerażenie. Wcześniej dość sporo informacji docierało o tragediach sercowych. Któż miał brać odpowiedzialność za losy tej dziewczyny? Zgłosiliśmy problem w szkole psycholog,  która już na głowie miała swój urlop i wakacje, z problemem zostaliśmy sami. 

Rodzina jak pisałam - nie istniała.
Zresztą, jak to dość popularnie się sądzi, uważano, że to syn ją w sobie zdobył i rozkochał, więc dla szkoły to w ogóle nie był problem. Nie docierały rozmowy, którymi próbowałam wyjaśnić niestosowność wyczekiwania na oblubieńca, który nie odbierał telefonu, ukrywał się w domu, chyłkiem zaczął wychodzić aby dotrzeć do babci (nie znała adresu). 

Kiedy zapytałam, czemu wprost brutalnie nie powie jej: "Daj mi spokój, mam inną dziewczynę"! Powiedział: "Mamo, a jak ona sobie coś zrobi?"
Syn bał się pokazać na mieście, aby nie spotkać Agnieszki. W weekendy wywoziliśmy go na działkę. 

Tak sobie myślę, że najlepiej by było gdybyśmy ją adoptowali, trafiła by do rodziny niekoniecznie tworząc nową nieszczęśliwą.

W połowie lata odetchnęliśmy, panna wyjechała do rodziny na wieś. Życie wróciło. Zakochana powróciła we wrześniu, ale o tym później.

A ja poza rannym wybieganiem psa przed pracą słońca nie widziałam. Jest mi ono potrzebne do życia, nie jako cel opalania - ale jak ładowanie baterii i lek na moje alergie.
Bajtuś wyjechał w sierpniu na plaże bałtyckie z córką i tam poszalał, a ja w zamian mogłam sobie wyobrazić jaką miał minę, kiedy zobaczył na horyzoncie tyle wody, widać było, że nad morzem był pierwszy raz w życiu. 





Mnie przekazano pod opiekę świnki morskie i szczurka. 

Korzyść taka z tego była, że Bajt nauczył się jeść i trawić Chappi, a gryzonie nabrały tak ciała, że córka potem je odchudzała. Szczurkę Siwą (mamy od lipca rasy fuzz) podejrzewała o stan błogosławiony.




W pracy widząc swoją beznadziejną sytuację postanowiłam wykorzystać los i wykazać brak pewnego stanowiska, które to mnie miałoby przypaść w udziale i chciałam zagadnienia z nim związane poprowadzić jednoosobowo, porządnie i systematycznie. Zaciskając zęby przygotowywałam się merytorycznie do rozmowy z dyrektorką. Zaczęłam wykazywać co by było gdyby......, nie jestem aż takim "poświęcicielem" dla firmy, o nie!!!!  Ale wiedziałam, że jak sobie stworzę stanowisko pracy to będzie ono od 8 do 16!!!!! 

I do tego dążyłam.

W tym czasie również zaglądałam do Was na stronki, ale czasem z czasem :))  było tak krucho, że rzadko pisałam komentarze.

14 komentarzy:

  1. Aniu wiem, że jesteś silna, tylko silnym idzie jakoś takie czasy wytrzymać :-). Trzymaj się, pamiętaj, że myśli są zawsze przy Tobie .................

    OdpowiedzUsuń
  2. Życie czasem jest straszliwie pokręcone.
    Ściskam z całego serca

    OdpowiedzUsuń
  3. Ale byłaś i pisałaś. A szczura jakaś futrzasto niekompletna, pewnie cieplutka w dotyku. Buziaki.

    OdpowiedzUsuń
  4. Szczurka jako niemowlak posiadała sierść, z czasem ta rasa łysieje poza pyszczkiem, z wyglądu przypomina pitbulla (kształt głowy), wąsy ma zakręcone i rzeczywiście jest bardzo cieplutka, kocha ludzi jest, bardzo przyjazna - ale ta rasa żyje krótko.

    OdpowiedzUsuń
  5. Dałam radę, o tym w następnych wpisach :)))) Dzięki!!!!

    OdpowiedzUsuń
  6. Muito Linda sua cachorrinha!!!
    bjs
    Necca

    OdpowiedzUsuń
  7. Você mora na praia? Adoro o mar!
    bjs
    necca

    OdpowiedzUsuń
  8. Necca! Eu trabalhei duro, e meu cachorro Bayt (Bajt) foi para o litoral. Ele é cerca de 5 anos e um cachorro de um abrigo, alguém perde-la em nós e só a partir de 02.2008.Był é muito pobre homem doente e não quero. Ele foi para o mar pela primeira vez. Eu adoro o mar e praias, mas eu moro longe do mar (Wroclaw)

    OdpowiedzUsuń
  9. twój hiszpański jest coraz lepszy, hihi...

    OdpowiedzUsuń
  10. ups...myślałam, że w Brazylii mówi się po hiszpańsku

    OdpowiedzUsuń
  11. hiszpański też jest w użyciu :))))

    OdpowiedzUsuń
  12. Tanks!!!!
    Obrigada por responder em Português!!!!Tua amiga pensa que falamos ESPANHOL,hihi!!!
    Gosto de tua amizade!
    bjs
    necca

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...